Bu ay Ot Dergi’ye Samantha Harvey’nin 2024 Booker Ödüllü “Yörüngede”sini yazdım. Romanda bahsi geçen şu aşağıdaki fotoğrafı sizinle de paylaşmak istedim:
Michael Collins bu fotoğrafı Apollo 11 görevi sırasında çekiyor.
Neil Armstrong ve Buzz Aldrin ay yüzeyindeyken, Collins yaklaşık yirmi bir saat boyunca ayın karşı tarafındaki komuta modülünde tek başına kalıyor. Kimseyle iletişimi yok, herkesten ve her şeyden izole bekliyor. Ve diğer iki astronotu aydan geri getiren ay modülü Eagle önde, dünya arkada bu fotoğrafı çekiyor.
Bu fotoğrafta Collins dışında dünyadaki herkes var.
Düşünsenize dünyada var olmuş her şey, yaşayan ve ölü, fotoğrafa/hikâyeye dahil, siz hariçsiniz.
Collins bu bekleme süresi için şöyle yazmış:
Şu anda yalnızım, gerçekten yalnızım ve bilinen tüm yaşamdan tamamen izole durumdayım. … Nüfus sayım yapılsaydı, sonuç ayın diğer tarafında üç milyar artı iki, bu tarafta ise bir artı Tanrı bilir ne olurdu.
“Yörüngede”de Velasquez’in “Nedimeler”inin de bahsi geçiyor, kraliyet portresi idealini al aşağı etmesiyle meşhur bir resimdir hani. Velazquez “Nedimeler”de kendini bile resme dahil eder. Bu fotoğraf onun zıddı adeta.
Şu an yazdığım roman hariç/dahil olmak ağrısından başladı. Yazarken bu fotoğrafı açıyorum kapıyorum, açıyorum, kapıyorum.
Sizlerle de paylaşmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Üstadim aslından uzaydan bakıldığında dünya bir bütün, BİR in gizemi burada . Yakınlaştıkca canlı cansız ne alemler görünür oluyor. Ne zıtlıklarla bir bütünüz. İnsanda öyle . Zoom çok önemli 😃
Tanrı’nın yalnızlığı da böyle bir şey belki. Her şeyi önünde ama O orada yapayalnız.